کودکی خود

اگه نمیتونی خودت را از کودکی ات رها کنی بدان که هنوز بزرگ نشده ای , یعنی اینکه هنوز وابسته پدر و مادر میباشی لااقل در حق فرزند ت ظلم نکن و از دید کودکی ات به او نگاه نکن. بدون اینکه بدونی کودکی فرزندت را با کودکی خودت پیوسته مقایسه می کنی آنوقت متوجه میشی که در کودکی چقدر زجر کشیده ای و عینا همان را به فرزندت انتقال میدهی . جسمت به عنوان مادر نزد فرزند و روحت در کودکی خود سیر میکند . اگر روح جلوتر از جسم باشد قلبی و اگر جسم جلوتر از روح باشد عقلی و چنانچه هردو با هم باشند خوشبخت خواهی بود
عمو خلج